Wanneer je het lijvige
Zeemonsters openslaat, dan sta je meteen letterlijk oog in oog met een zeemonster, meer bepaald een Temnodontasaurus, met een gigantisch oog met een diameter van ruim 25 centimeter. Maar wat is dat eigenlijk, een zeemonster? Voor Mike Everhart zijn dit niet de legendarische wezens die zeelui vroeger de angst om het hart lieten slaan, of de mythische monsters zoals dat van Loch Ness. Everhart benadert het begrip zeemonster heel wetenschappelijk en omschrijft het als "grote reptielen die in het tijdperk van de dinosaurussen in de zeeën leefden". Dit fascinerende deel van 'National Geographic Junior' maakt dan ook een reis van 82 miljoen jaar in de tijd, toen de oceanen werden bevolkt met creaturen waarnaast onze huidige zeeroofdieren lieverdjes lijken. Kort- of langnekkige plesiosaurussen, levengevaarlijke mosasaurussen, reuzenschildpadden en andere giganten heersten in het Late Krijt over de oeroude zeeën, en vooral in de binnenzee die het continent Noord-Amerika toen in tweeën spleet.
Het boek is opgedeeld in een aantal hoofdstukken die elkaar logisch opvolgen. Everhart schetst eerst heel uitvoerig welke dieren onder het begrip zeemonster vallen en gaat in het tweede hoofdstuk mee op pad met fossielenjagers. Op basis van fossielen reconstrueren wetenschappers met moderne technieken hoe de lang uitgestorven dieren er hebben uitgezien. Naar kleur en textuur blijft het natuurlijk gissen, voegt de auteur er eerlijkheidshalve aan toe. Net als bij de dinosaurussen zijn er heel wat theorieën over de ondergang van deze zeedieren. Ook hier wijdt Everhart een hoofdstuk aan.
Zeemonsters: prehistorische wezens uit de diepte is het officiële begeleidende boek bij de film 'Sea Monsters', die als bedoeling heeft om de omvangrijke wezens uit het Mesozoïcum bekendheid te geven bij het grote publiek. In het laatste hoofdstuk wordt geschetst hoe deze film tot stand is gekomen. Aan het einde van elk hoofdstuk is er een 3D-fotogalerij met dynamische foto's uit de film. Deze intrigerende foto's zijn meteen ook de sterkte van het boek. De tekst is eerder een zwak punt.
Het is moeilijk de aandacht bij het boek te houden. De hoofdstukken zijn zeer lang, de uitleg is doorweven met lange uitweidingen en moeilijke termen. Zeemonsters is heel zeker interessant voor wie geïntrigeerd is door het onderwerp, maar de toevallige leek en het grote publiek blijven door deze aanpak toch wat in kou zitten. Vermoedelijk zullen die lezers na enkele bladzijden afhaken of zich enkel nog laten boeien door de prachtige foto's met bijgeleverd 3D-brilletje. [Nora Janssens] Masquer le texte