Een kleurrijke hardcover verraadt het thema van dit boek: vampiers. De vier humoristische avonturen van Vigo de kindvampier werden hier gebundeld: ‘een bloedlink partijtje’, 'Een bloeddorstige meester’, ‘De bloedneusbende’ en ‘Het bos van bloedbaard’. Gedurende 310 bladzijden leef je mee met Vigo, die anders is dan alle andere vampiers. Zo wordt hij misselijk van bloed, durft hij nauwelijks aan de dood te denken en kan hij niet goed vliegen met zijn zweefcape. Bovendien draagt Vigo een groot geheim met zich mee waarvan geen enkele vampier iets mag weten…
In het boek staat de vriendschap tussen het hoofdpersonage en zijn klasgenootje Lin centraal. Ze zijn de beste vrienden en beleven telkens weer een ander avontuur. Het vurige temperament van de onbevreesde Lin wordt getemperd door de nuchterheid van de onzekere Vigo. Dat vriendschap heel belangrijk is in het leven komt in dit boek subtiel, maar toch duidelijk naar voren. Op zich is dit gegeven niet erg origineel, maar het is wel op een ludieke manier gebracht, waardoor dit geen zoveelste boek in de rij wordt.
De leefwereld van kinderen van acht tot en met tien jaar is het uitgangspunt. De verhalen snijden verschillende herkenbare situaties aan waarin de jonge lezers zich kunnen terugvinden. Zo kijkt Vigo heel erg op naar oudere kinderen, zoekt hij een manier om over zijn angsten te praten, geniet hij van spannende verjaardagsfeestjes… Het grote pluspunt hiervan is dat de lezers zichzelf kunnen identificeren met het hoofdpersonage.
De vier verhalen kunnen apart gelezen worden. Het is aangeraden om de verhalen chronologisch te lezen, maar dat hoeft niet per se, want bij elk verhaal wordt aan het begin de situatie geschetst waarin Vigo zich bevindt.
Een positief punt is dat het leesniveau bij elk verhaal naar omhoog gaat. Er komt bijvoorbeeld meer beeldspraak en ironie aan te pas, waardoor kinderen tussen de regels moeten lezen. Ook het spanningsniveau stijgt: de gevaren worden steeds groter en de avonturen alsmaar indrukwekkender. Ze blijven wel luchtig en zijn veeleer grappig dan griezelig.
Je merkt dat dit boek van een Nederlandse auteur komt. Het Nederlandse schoolsysteem is bijvoorbeeld iets anders dan het Belgische, en minder gebruikelijke zegswijzen komen voor, maar zonder dat dit echt storend wordt.
Dit boek heeft veel illustraties, wat enerzijds tegemoetkomt aan de eisen van een jong publiek, maar anderzijds wat afdoet aan de fantasie. Wie het boek leest, krijgt een duidelijk beeld van hoe een kindvampier, een vrouw met een baard en andere ongewone personages eruit zien. Het was misschien fijner geweest, mocht de lezer zelf een beeld kunnen ontwikkelen van deze fantasiefiguren. [Ine D'haes] Hide text

Bundeling van de vier eerder los verschenen verhalen over Vigo (9) die een vampier is. Hij zou liever een gewoon mensenleven leiden, want hij wordt al misselijk bij de gedachte aan bloed. Samen met zijn vriendin Lin Suikerspin beleeft hij spannende avonturen. Ze vangen een draak en voelen een verdachte leraar aan de tand. Maar het wordt pas echt bloedlink als ze in een spookhuis terechtkomen. Hoewel verschillende vampiereigenschappen – het drinken van bloed, het ontbreken van een spiegelbeeld, de dreiging van de dood als het zonlicht op ze schijnt – aan bod komen, is het geen gruwel- of griezelverhaal. Er is eerder sprake van een speelse variant met (taal)grapjes als Drakenstein als naam voor de school en tomatensap in plaats van melk in de fles voor babyzusje Nina. Veilig griezelen dus. De verhalen bestaan uit korte, getitelde hoofdstukken met veel vrolijke, weinig griezelige zwart-wittekeningen, die de belangrijkste gebeurtenissen tonen en daarmee het visuele karakter van het verhaal versterken. Op het omslag vliegt Vigo door de klas. Voorlezen vanaf ca. 7 jaar, zelf lezen vanaf ca. 8 jaar. Hide text