Soms lijken dromen zo echt dat ze je behoorlijk doen zweten. Zo vertelt de ik-figuur, een schattige , zijn droom over de nacht dat er plotseling een Siberische tijger naast hem in bed ligt. Eerder kreeg hij al bezoek van een heuse nijlkrokodil, dus hij weet onmiddellijk wat hem te doen staat. Met de slapende tijger in z’n armen rent de jongen naar buiten om op de bus richting zoo te stappen. Maar hij ziet vlak voor zijn neus de laatste bus wegrijden, dus nu zal hij die snurkende kolos de hele weg door de stad moeten dragen. Wanneer het tweetal na een zware wandeling bij de zoo arriveert, staat de poort open. Het jongetje vreest het ergste, maar al snel wordt duidelijk dat zijn vrees ongegrond is. De Indische olifant, de slangen, de apen, de giraffen en zelfs de nijlkrokodillen slapen dit keer allemaal vredig op hun eigen plekje, enkel de tijgerkooi staat er open en verlaten bij. Onze held deponeert de slapende tijger kordaat in zijn kooi en draait voor alle zekerheid de sleutel twee keer om in het slot. Wanneer hij opnieuw knus in zijn bed ligt, verstopt de kleuter de sleutel veiligheidshalve onder zijn kussen en slaapt dan met een gerust hart verder.
De illustraties geven de dromerige sfeer perfect weer. Enkel de jongen, zijn knuffelkonijn en de — overigens erg snoezig getekende — tijger zijn in realistische tinten ingekleurd. De omgeving wordt weergegeven in vage lijntekeningen, vaak in fluorescerend wit. De achtergronden zijn geschilderd in mysterieuze tinten van paars, bruin, groen en blauw en op elke plaat zijn wonderlijke witte sterrenlichtjes zichtbaar. Visueel is het dus overduidelijk dat deze kleuter zich in dromenland bevindt.
Kleuters en ouders zullen het vervelende probleem van nachtelijke angsten voor akelige, gevaarlijke creaturen in of onder het bed ongetwijfeld meteen (h)erkennen. Maar het mooie is dat Guido van Genechten meteen ook een aantal bruikbare handvatten meegeeft om met dergelijke angsten om te gaan. De kleuter brengt de dieren zonder pardon terug naar hun zoo. De sleutel van de tijgerkooi stopt hij zelfs onder zijn kussen. Deze jongen slaagt er dus in om zijn angsten letterlijk ver van zijn veilige, warme bed te verplaatsen naar een ruimte waarover hij alleen de controle heeft. Pas daarna kan hij heerlijk verder slapen. Van Genechten laat hier op een sublieme wijze zien hoe het gevoel van mentale controle over bepaalde angsten kan helpen om ze verteerbaar te maken. Door het verhaal voor te stellen als een droom worden kleuters bovendien gewaar dat hun angsten vaak meer te maken hebben met voorstellingen in hun fantasie dan met realiteit, en dat is een belangrijke ontdekking.
[Katrien Maris] Hide text

De ik-figuur wordt regelmatig 'wakker' met een eng beest naast zich in bed, maar hij heeft de ultieme oplossing gevonden. Schitterend prentenboek waarin duidelijk wordt gemaakt dat je nare dromen terug moet brengen waar ze horen, de boel op slot doen en de sleutel onder je kussen bewaren, zodat je lekker verder kunt slapen. De eenvoudige grappige illustraties over een dubbele pagina geven exact aan wat er in het verhaal gebeurt. Op elke pagina zie je in kleur de ik-figuur sjouwen met z'n enge droom, in dit geval een Siberische tijger. De achtergrond bestaat uit één kleur met daarin schetsmatig weergegeven waar de jongen is, bv. op de trap, in de straat. De vlot geschreven humoristische, drie- tot zesregelige tekst geeft woordelijk weer wat de ik-figuur denkt, doet of zegt. Een aanrader voor kleuters of ze nou enge dromen hebben of niet. Vanaf ca. 4 jaar.

Midden in de nacht komt een tijger -  en dan nog een Siberische - de slaap van een klein jongetje verstoren. Hij is te groot en hij bijt dus moet hij terug waar hij thuishoort: naar de tijgerkooi in de zoo. Maar tussen het bed van de jongen en de zoo is het een heel eind te gaan en de tijger is zwaar ... Het (droom)avontuur begint in het bed van een  kleine jongen, die geen naam heeft. Elke nacht opnieuw wordt hij belaagd door een groot wild beest en telkens is het hard werken om de tijger terug te slepen naar zijn kooi. De tijd is krap bemeten. Voor het donker weg is, moet de kooi terug vast én de tijger mag ondertussen niet wakker worden. Het is een spannend en tegelijkertijd bevrijdend 'dromenverhaal'. De allermooiste nachtkleuren met bijpassende tekst laten zien hoe moedig een kleine jongen wel kan zijn. Doordat het verhaal in de ik-vorm geschreven is worden de angsten in dit prentenboek sterk gerelativeerd en krijgt het avontuur de bovenhand op de angsten. Ook de humor is niet ver weg. De sleutel van de tijgerkooi houdt het jongetje voor alle zekerheid onder zijn hoofdkussen verstopt en met een glimlach slaapt hij de slaap der onschuldigen.

Hide text