Chris Carter heeft op een knappe wijze eigen ervaringen en achtergronden verwerkt in zijn razend spannende debuutroman. De auteur van Italiaanse origine die werd geboren in Brazilië studeerde psychologie en criminologie in de VS en werkte daar als psycholoog voor het Openbaar Ministerie. Leuk is dat personages een kopje echte koffie kunnen waarderen en lekker Italiaans eten, maar relevanter is dat de waarheidsgetrouwheid van de psyche van de seriemoordenaar en de jagende politieman in elk detail klopt. Met een interessant ontwikkelde rechercheur bij de divisie Bijzondere Moordzaken in het altijd boeiende L.A. als hoofdpersonage, heeft Carter ook de basis gelegd voor wat het begin van een succesvolle thrillerreeks kan worden.

Het verhaal begint met een korte prangende proloog van een situatie die zich vijf weken eerder afspeelde en waar rechercheur Robert Hunter een dodelijk spelletje moet spelen. Sterker kan een thriller moeilijk beginnen en de verdienste van de auteur is dat hij deze spanning kan aanhouden.

Twee jaar geleden kon rechercheur Hunter de Crucifixkiller, die zeven slachtoffers in L.A. martelde en vermoordde, aanhouden en tot de doodstraf veroordeeld krijgen. Sindsdien verloor hij zijn partner, wordt hij geplaagd door slapeloosheid en nachtmerries en vindt hij enkel troost in zijn geliefde single malt whisky's en vrouwtjes voor één nacht. "Na zoveel jaar als rechercheur dacht ik dat ik alles aankon wat deze stad me zou kunnen toesmijten... Ik had het mis."

Als in een afgelegen blokhut het lichaam van een levend gevilde vrouw, met het dubbele crucifixteken in haar nek gekerfd, wordt gevonden, moet de jacht opnieuw geopend worden. De dader neemt regelmatig met een robotstem telefonisch contact op met de rechercheur en nodigt hem uit een gok te wagen met wel heel beperkte winstkansen. Samen met een sympathiek groentje (met Braziliaanse roots) als partner leidt de gewezen FBI-profielschetser Hunter in alle stilte het onderzoek naar een dader die geen sporen op de plaats van delict achterlaat en zijn slachtoffers zoveel mogelijk pijn doet lijden. Het brengt hem niet in de achterbuurten van L.A., maar in de clubs van Hollywood en Santa Monica waar de rijken luxehoertjes inhuren voor hun extreme feestjes. Toch wordt de lezer telkens op een ander spoor gezet, ook als mensen uit de directe omgeving van Hunter bedreigd worden.

De crucifixkiller is niet de zoveelste thriller over een psychopathische seriemoordenaar geworden, maar origineel werk dat handig de clichés van het genre ontwijkt. Gruwelmoorden worden schokkend, soms op het randje van de groteske, met zin voor veel detail beschreven, maar nooit wordt het geheel ongeloofwaardig en het einde wordt netjes afgerond met een onverwachte dader en een glashelder motief. [Julien Schmit] Hide text

Senior profiler Robert Hunter gaat met zijn jonge collega Carlos Garcia achter een seriemoordenaar aan. In een verlaten huis wordt het lichaam van een jonge vrouw gevonden. Zwaar toegetakeld en onherkenbaar verminkt. Hunter schrikt als hij een vreemde tekening ziet in de nek van het slachtoffer. Een dubbelkruis. Laat dat nou de 'handtekening' zijn van een roemruchte seriemoordenaar. Maar die is twee jaar geleden dankzij Hunter opgepakt en wacht in zijn cel op de doodstraf. Heeft Hunter dan de verkeerde dader gearresteerd of is er een copycat actief? Hunter en Garcia zetten alles op alles om volgende slachtoffers te voorkomen. Auteur Carter (1965) probeert met Hunter een beetje een Jack Reacher neer te zetten, al is deze wel wat chagrijniger. Maar liefhebbers van Lee Child zullen hem zeker waarderen. Lekker vaartje in deze klassiek opgebouwde thriller, spannend met een verrassende plot. Kleine druk. Eerste thriller van Amerikaan Chris Carter die in het Nederlands werd vertaald*. De tweede is onderweg. Ze maken beide deel uit van een reeks rond Robert Hunter. Hide text