Uitgeverij Rubinstein gaat stevig verder met het heruitgeven in het digifile luisterboekformaat van Jan Mengs voorleessessies van Roald Dahls klassieke jeugdboeken. De opnames op deze twee nieuwe luisterboeken dateren al van 1991, en behoren daarmee tot de vroegste inleesbeurten van Jan Meng. De toon zit meteen goed. Meng leest rustig voor en kan zijn warme stem flexibel buigen om stemmetjes en stemmingen goed en niet overdreven weer te geven. Het stoort wel dat je soms te luid hoort hoe Meng de bladzijden van zijn voorleestekst omdraait.
De reuzenperzik (orig. James and the giant peach, 1961) was het eerste echte kinderboek van Dahl, een heerlijk fantasieverhaal over een jongen die aan de tirannie van zijn pleegtantes ontsnapt via een betoverde reuzenperzik vol gigantische, vriendelijke maar kibbelende insecten. Meng onderscheidt de stemmen van die insecten met eenvoudige effecten in toonhoogte en uitspraak: een sloom, plechtig sprekende sprinkhaan, een slissende regenworm, de macho duizendpoot die grof in de mond is. In zijn vertolking van tantes Spons en Spijker weet hij de nodige afschuw op te roepen.
Op het tweede luisterboek worden zowel vroege als late verhalen van Dahl voorgelezen. De tovervinger is een verhaal uit 1966, terwijl De giraffe, de peli en ik uit 1985 stamt, en het verhaal van de schildpad Ieorg Idur (in het Engels Esio Trot) in 1990 verscheen. Op de eerste cd komen de twee leuke toververhalen ('De tovervinger' en 'Ieorg Idur'), op de tweede het grappige avontuur van het schoonmaakbedrijf van een aap, pelikaan en giraffe. Die figuren geeft Meng opnieuw elk een karakteristieke stem mee. Ook nog verschenen zijn luisterboeken van Dahls Rotbeesten en Gruwelijke rijmen en van De fantastische meneer Vos. [Chris Bulcaen] Verberg tekst

Integrale weergave van het gelijknamige boek, voorgelezen door rasverteller Jan Meng die de aandacht van de luisteraar weet vast te houden en de spanning op te bouwen. 'James Henry Trotter's gelukkige jeugd vindt een abrupt einde wanneer zijn beide ouders door een neushoorn worden opgegeten. Voortaan nemen de gruwelijke tante Spijker en tante Spons de zorg op zich voor de jongen, die echter moet werken tot hij er bijna bij neervalt. Een zakje toverkracht biedt uitkomst. Wanneer het valt bij de perzikboom begint de groei van een reusachtige perzik, zo groot als een huis. In deze perzik reist James naar New York. Absurde, speelse maar vooral spannende 'reis' door het onbewuste van een mensenkind waar gevoelens als angst, eenzaamheid, jaloezie huizen. Dahl geeft deze, soms lastige, impulsen de zachtheid mee van de humor. Hij benadrukt de nietigheid van de mens maar juist ook zijn grootsheid in het vermogen om te 'groeien' en dus 'verandering' te kunnen brengen.'